လီလီပန္းေတြ ေဘးမွာေပါ့......
ကြ်န္ေတာ္ဟာ....အဲ့ဒါကို လီလီပန္းလို ့ေတာင္ မသိခဲ့ပါဘူး။
သူမက..ဒါကို..လီလီပန္းေတြပဲလို ့.....
.ေျပာလာေတာ့ ယံုေတာင္ မယံုမိခဲ့ေသးဘူး။
သူမက..ဒါကို..လီလီပန္းေတြပဲလို ့.....
.ေျပာလာေတာ့ ယံုေတာင္ မယံုမိခဲ့ေသးဘူး။
လီလီပန္းေတြ ေဘးမွာေပါ့.....
ကိုရယ္...ဒီနားမွာ...ခဏနားရေအာင္ပါေနာ္...တဲ့
အို...ဟုတ္သားပဲ....သူမ..ပင္ပန္းေနရွာေပါ့...
ငါဘာေၾကာင့္မ်ား......မရပ္မနားလမ္းေလွ်ာက္ေနမိပါလိမ့္....လို ့...
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္ပဲ တင္ေနမိရဲ ့....
ပန္းခင္းေတြ..သစ္ပင္အုပ္ေတြ..နဲ ့ေတာလမ္းေလးမွာ... သူ ့လက္ကိုတြဲျပီး...ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့... မေမာတမ္းေလွ်ာက္ေနမိတယ္ေလ။
ပန္းခင္းေတြ..သစ္ပင္အုပ္ေတြ..နဲ ့ေတာလမ္းေလးမွာ... သူ ့လက္ကိုတြဲျပီး...ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့... မေမာတမ္းေလွ်ာက္ေနမိတယ္ေလ။
လီလီပန္းေတြ ေဘးမွာေပါ့....
သူမ ထိုင္ေနခဲ့တယ္...
ညေနခင္းရဲ ့ေနေရာင္ေတြ သူမ မ်က္နာေပၚကို က်ေရာက္လို ့.....
ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ သူမရဲ ့...ေျခဖ၀ါးႏုႏုကို ယုယစြာ ဆုပ္ကိုင္မိတယ္....
ငရဲ ေတြ ၾကီးေနပါ့မယ္...ကိုရယ္...တဲ့...။ သူမ..တားျမစ္ရွာတယ္။
ဟင့္အင္း....ကြ်န္ေတာ္....သူမရဲ ့ေျခဖ၀ါးေလးေတြကို.. ခ်စ္တယ္။
ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ သူမရဲ ့...ေျခဖ၀ါးႏုႏုကို ယုယစြာ ဆုပ္ကိုင္မိတယ္....
ငရဲ ေတြ ၾကီးေနပါ့မယ္...ကိုရယ္...တဲ့...။ သူမ..တားျမစ္ရွာတယ္။
ဟင့္အင္း....ကြ်န္ေတာ္....သူမရဲ ့ေျခဖ၀ါးေလးေတြကို.. ခ်စ္တယ္။
လီလီပန္းေတြ ေဘးမွာေပါ့....
လူတစ္ခ်ိဳ ့ကြ်န္ေတာ္တို ့အနားကေန ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ျပီး ျဖတ္သြားၾကေတာ့....
နစ္ေယာက္စလံုး နည္းနည္းစီေတာ့...ရွက္ေနမိၾကရဲ ့....
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)