ခြင့္မပန္ဘဲ ပစ္မသြားနဲ႔ အခ်စ္ရယ္
ကိုယ္
ညလံုးေပါက္
ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တယ္။
ခုေတာ့
ကိုယ့္မ်က္လံုးေတြ
အိပ္ခ်င္စိတ္နဲ႔
ေလးလွျပီကြယ့္
ကိုယ္အိပ္ေနတုန္း
မင္းကို ဆံုးရႈံးသြားမွာ စိုးလွတယ္။
ခြင့္မပန္ဘဲ
ပစ္မသြားပါနဲ႔
အခ်စ္ရယ္
ကိုယ္ ထထိုင္ျပီး
မင္းကို လက္နဲ႔စမ္းတယ္။
“
အိမ္မက္မ်ားလား” လို႕ ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးမိျပန္တယ္
မင္း ေျခအစံုကို
ရင္ခြင္မွာ
တင္းတင္း
ေပြ႕ထားနိင္ခ်င္စမ္းလွတယ္
ကိုယ့္ကို
ခြင့္မပန္ပဲ
ပစ္မသြားပါနဲ႔
အခ်စ္ရယ္....။ ။
ဒါက ရာဘင္ျဒာနသ္ တဂိုးရဲ ့ကဗ်ာပါ......ကိုဆိုးသြမ္း ရဲ ့ဘေလာ့ကေနေတြ ့လို ့ကူးခ်ခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာ ဆရာ တဂိုးရဲ ့စာသားေတြ
ဘယ္ေလာက္နူးညံ ့တယ္ဆိုတာ ၾကည့္ပါဗ်ာ။
အိပ္ေနတုန္းမွာ ခ်စ္သူ ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးလို ့တဲ့ အိပ္ငိုက္ေနတာေတာင္ မအိပ္ရဲဘူး....ငုတ္တုတ္ၾကီး..ထိုင္ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့....
သူတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းေလ......
ခ်စ္သူကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ ့ခ်စ္ေနရတယ္ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါရဲ ့......
ေက်းဇူးပဲ...ကိုဆိုးသြမ္း..ေရ.....
ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ သူ တစ္ေယာက္ရွိလို ့ပါ........
၂၀၁၂.ဇန္န၀ါရီ.၁ရက္။ The purpose driven life စာအုပ္ကို အစကေနအဆံုးဖတ္ေတာ့မယ္။ ရက္ေပါင္းေလး...