Voice
recorder တို ့Movie recorder တို ့လို ……Mind recorder ဆိုတာကို သိပၸံပညာရွင္တစ္ေယာက္ေယာက္က
တီထြင္ေပးရင္ေကာင္းမယ္ဗ်ာ။
မနက္အလုပ္သြားခ်ိန္
ညေနအလုပ္ျပန္လာခ်ိန္ေတြမွာ လမ္းေပၚဆိုင္ကယ္စီးရင္းေတြးလာတဲ့ အေတြးေတြ…အားလံုးကို..အဲ့ဒီ…Mind
recorder ေလးနဲ ့Record
လုပ္ခ်င္လို ့ပါ။
Mind
recorder ေလးကို ဖြင့္မယ္ဗ်ာ။
record ခလုပ္နိပ္ထားျပီး..ဆိုင္ကယ္ေမာင္း…။ ေတြးစမ္း..ၾကိဳက္သေလာက္..။
ေရးခ်င္တဲ့
ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ေလးေတြ..ေတြး။
ေရးခ်င္တဲ့
သီခ်င္းစာသားေတြ..ေတြး။
ေရးခ်င္တဲ့…ကဗ်ာစာသားေလးေတြ…ေတြး။
ေရးခ်င္တဲ့…ဒသနအျမင္ေလးေတြ…ေတြး။
ေရးခ်င္တဲ့…အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ…ေတြး။
ေဟာ….Recorder
ေလးက…ကိုယ့္ အေတြးေလးေတြကို ဖမ္းယူထားေပးမွာပဲ။
voice recorder နဲ ့အသံကို ဖမ္းယူထားသလိုမ်ိဳးေပါ့။
ကိုယ့္
အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီး…ည..ကိုယ္အားလို ့..စာေရးေတာ့မယ္ဆိုမွ
ခုနင့္က Mind recorder ေလးျပန္ဖြင့္ျပီး…ကိုယ္
ဖမ္းယူထားတဲ့
ကိုယ့္အေတြးေလးေတြကို
ျပန္ယူ….ၾကည့္….ေရး….ေပါ့ဗ်ာ။
အဲ့လိုဆို…ေတာ္ေတာ္
အဆင္ေျပမယ္ဗ်။ ခုေတာ့..အဲ့ဒီစက္က မရွိေတာ့..။
မနက္ဆိုလည္း.. အလုပ္သြားရင္..ေတြးတာပဲ…ေတြးတာေတာ့..။
ညေန
အလုပ္ျပန္လည္းေတြးတာပဲ…။..အဲ့လို ဇတ္လမ္းမ်ိဳးေတာ့ေရးအံုးမွ..
အဲ့ဒီ ဒသနေလးေတာ့ ခ်ျပအံုးမွတို
့ဘာတို ့ညာတို ့ေပါ့ေလ။
ဆုိင္ကယ္ေမာင္းရင္းေတာ့
ေတြးလာတာပဲ..။
ေဟာ..အိမ္ေရာက္ရင္..ကိုယ္အားရင္..ၾကေတာ့..ေမ့သြားျပီ...။ မေမ့ရင္ေတာင္...။
အဲ့ဒီ..လမ္းေပၚမွာ…ေတြးေနတုန္းကေလာက္…
လွပတဲ့
အေတြးမ်ိဳး လွပတဲ့ စာသားမ်ိဳး တင္းျပည့္ၾကပ္ျပည့္ မရေတာ့တာမ်ိဳးေပါ့။
အင္း…အဲ့စက္ေလးသာရွိလို
့ကေတာ့…စာေရးဆရာတို ့..ကဗ်ာဆရာတို ့..အတြက္ကေတာ့ အဆင္ေျပမယ္ဗ်.။ ..အဓိက ကေတာ့..အေတြးနဲ
့အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့သူေတြေပါ့.။
ေခါင္းနဲ ့အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြအတြက္ေပါ့ေလ။
ဒါေပမယ့္..ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာကမွ
ေနာက္က်ေနတာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ေနမွာပါေလ။ ခုေခတ္ကေျပာလို ့ရတာမဟုတ္ဘူး။ သိပၸံပညာေတြက သိပ္ကို
အဆင့္ျမင့္လြန္းေနတဲ့
ေခတ္ဆိုေတာ့…အဲ့လိုစက္မ်ိဳးရွိျပီးျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္ေနနိင္ပါတယ္ေလ။
ရွိရင္လည္း လက္တို
့ၾကပါအံုး။ေစ်းေတာ့
အေတာ္ၾကီးမွာေနာ္..။
ရွိလည္း… မ၀ယ္နိင္ေလာက္ပါဘူးေလ.။
အဲ့ေတာ့ကာ….ဒီလိုပဲ…အေတြးေတြက..ေပၚလာလိုက္..ေမ့သြားလိုက္…။
ေနာက္တစ္ခါ
အေတြးေလး ျပန္ေပၚအလာကို ေစာင့္ေနလိုက္…ေပၚလာတုန္းကို
ခုလို…အမိအရေလး..ေကာက္ျပီးေရးလုိက္္….နဲ
့ပဲ….သဘာ၀က်က်…ျဖတ္သန္းတာေကာင္းပါတယ္ေလ။
Labels: အက္ေဆး, ေပါက္တတ္ကရ
ခုလည္းေစာင့္ေနတာပါပဲ…။
ခုနင့္ကတင္…ေရးတင္လိုက္တဲ့..ပို
့စ္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ….ခု ဆယ့္နစ္နာရီေက်ာ္ျပီျဖစ္တဲ့ အတြက္..
ကြန္နက္ရွင္
အသကုန္….ေကာင္းေနပါျပီ..။
27.108
MB ရွိတဲ့ .exe ဖိုင္တစ္ဖိုင္ကို ေဒါင္းေနပါတယ္။
ေဒါင္းတာကို..ေစာင့္ရင္း..ဒီစာကိုေရးေနတာပါ။
ေရးတယ္ဆိုတာထက္…စိတ္ထဲရွိတာ
ေလွ်ာက္ေရးေနတယ္ေျပာရင္ပိုေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။
ခုတေလာ..ကြ်န္ေတာ္…web development, web
design ေတြနဲ ့ပတ္သက္လို ့အရူးထေနပါတယ္။
အစကေတာ့..ကိုယ္နဲ
့မဆိုင္ပါဘူးလို ့ပစ္ထားတဲ့… ပညာရပ္တစ္ခုေပါ့ဗ်ာ။
အင္း…ဒါေပမယ့္...မေမွ်ာ္လင့္တဲ့
အေၾကာင္းတစ္ခု ဖန္လာျပီး..။ ခုေတာ့..ေခါင္းထဲမွာ..
HTML
, CSS , aspx , php , dreamwaver , wampserver, Microsoft expression web 2 ,
စတာေတြပဲ..လြမ္းမိုးေနပါေတာ့တယ္။
ခုနကေျပာတဲ့…html,css
,aspx, php.ဆိုတာေတြေၾကာင့္..အထင္ေတာ့ မၾကီးပါနဲ ့ဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ္က…Computer
သမားလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္..ခုေျပာခ်င္တာေလးက…
အရင္ကအေတာ္မုန္းခဲ့တဲ့
အရာေလးတစ္ခုကို ..ခုခါမွာမွျပန္ျပီးေက်းဇူးတင္မိတဲ့ အျဖစ္ကိုပါ။
ဒီလိုဗ်
ေက်ာင္းတုန္းက B-tech ပထမနစ္မွာ မိုင္နာအေနနဲ
့.. computer science ကို ကြ်န္ေတာ္တို ့သင္ရဖူးတယ္ဗ်။
C++
ကုိပဲသင္ေနသလား။ java ေတြပဲသင္ေနသလား။ aspx
ေတြပဲသင္ေနသလားကို မသိခဲ့ပါဘူး။
ရွပ္
အင္ကလု ( # { ) ဆိုျပီး စစေရး ရတာေတာ့ မွတ္မိေသးတယ္။
If
တို ့ looping တို ့class တို ့.ဘာတုိ ့ညာတို ့…ရွုပ္ေနတာပဲ။
ဘယ့္နဲ
့ကြာလို ့.. ငါတို ့နဲ ့ဘာမွ ဆိုင္တာလည္း မဟုတ္ပဲနဲ ့လို ့။
အဲ့တုန္းက..အေတာ္ေလး
ျမည္တြန္းေတာက္တီး ခဲ့တာေပါ့။
စာရြက္ေပၚမွာ
ကုိယ္ေရးေနတဲ့ဟာက…ပရိုဂရမ္းမင္း…ေတြလို ့ေတာ့ ေျပာၾကတာပဲလို ့..။
ကြန္ျပဴတာနဲ
့ဆိုင္တာတဲ့..လို ့..။ ဆိုတာေတြေလာက္ပဲသိတယ္။
ဒါေပမယ့္..ကြန္ျပဴတာထဲ..ထည့္လိုက္ရင္..အသက္ပဲရွင္လာသလား..။
ထပဲ…ကျပသလား။
ဘာေဆာ့၀ဲနဲ
့..ဘယ္ထဲမွာ..ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ရတယ္မွန္းလည္း မသိခဲ့ပါဘူး။
ကြန္ျပဴတာရဲ
့အသက္လို ့ေခၚတဲ့..အဲ့ဒီ ကြန္ျပဴတာ ဘာသာစကားေတြကို..
ကြန္ျပဴတာေတာင္
မျမင္ဖူးလုိက္ရပဲ.. ကြန္ျပဴတာပရုိဂရမ္ေတြကို..
စာရြက္ေပၚတင္ ေရးဆဲြခဲ့ရဖူးပါတယ္ဗ်ာ။
အဲ့လို
အဲ့လို အေျခခံေကာင္းေတြေၾကာင့္…ကြ်န္ေတာ့မွာ..ခု..မေမွ်ာ္လင့္ပဲ..အဲ့ဒီ ပရိုဂရမ္ေတြနဲ
့ရင္ဆုိင္ၾကံဳေတြ ့လာတဲ့
အခါၾကေတာ့…အမယ္…မဆိုးဘူးဗ်..။
စိတ္ထဲမွာ.ရင္းနီးေနသေယာင္ ခံစားရတယ္။ ငယ္ခ်စ္ၾကီးျပန္ေတြ ့လိုက္ရသလိုပဲ။
Html
code တို ့ ဘာကုဒ္ တို ့ညာကုဒ္တို ့ေတြျမင္ေတာ့..ေဂ်ာေလးေတြ ၾကည့္တတ္တာေပါ့ေနာ္.။ ေက်ာင္းတုန္းကလည္း…
ဒီတိုင္း
ေဂ်ာေတြေလာက္ပဲ အဓိကထား ၾကည့္ခဲ့တာဆုိေတာ့..။ စာေျပာပါတယ္။ သိပ္ေတာ့ မေၾကာက္ေပဘူးေပါ့ေလ။
(ေဘာပင္ရယ္
စာရြက္ရယ္ပဲနဲ ့ေတာင္…ေရးနိင္ခဲ့ေသးတာပဲေနာ့..ပရိုဂရမ္ေတြကို..)
ခုေတာ့..ေတာ္ေသးတာေပါ့..အဲ့တုန္းက
ဘာမဆုိင္ညာမဆိုင္…ဘုမသိဘမသိ
စိတ္ပါပါ မပါပါ စာေမးပဲြေအာင္ရင္ ျပီးေရာဆိုျပီး
နာယူမွတ္သားေလ့က်က္ခဲ့ဖူးလို
့…ခုေတာ့..အနည္းငယ္ အဆင္ေျပေနသား..။
ဘာသင္တန္းရယ္လို
့မွ..မတက္ေတာ့..နည္းနည္းေတာ့ၾကာတာေပါ့.. …ဟုိ္ website ထဲဖတ္လိုက္..ဟုိဟာေဒါင္းလိုက္..
ဒီဟာေဒါင္းလုိက္နဲ
့…တိုင္ပတ္ေနတုန္းပါပဲ။
Labels: ဒုိင္ယာရီ
တကယ္ေတာ့..စာေရးဖို
့အာသီဒေတြ ရွိေနတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ။
အခုတေလာ
ကြ်န္ေတာ္ အင္တာနက္အသံုးျပဳတဲ့ ပံုစံေတြ ေျပာင္းလဲလိုက္တယ္။
အရင္ကလို..chatting
ေတြမလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မဟုတ္မဟတ္ ၀က္ဆိုက္ေတြလည္း..
လိုက္ေလွ်ာ မစီးျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အစကတည္းကလည္း..ခ်က္တင္ကိုေတာ့
သိပ္မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။ အဓိကက..ေလွ်ာစီးတာပဲ။
ကြ်န္ေတာ္က..အဲ့ဒီေလွ်ာစီးတာေလးေတာ့
အေတာ္၀ါသနာပါကိုးဗ်.။
စာမ်က္နာေလးတစ္ခုဖြင့္လိုက္လို
့..စိတ္၀င္စားတာေလးေတြ ့ရင္…အဲ့ဒါ..
တစ္မ်က္နာကေန ေနာက္တစ္မ်က္နာ…ကူးျပီး ေမ်ာပါသြားေရာ။
အဲ့လိုနဲ
့..အင္တာနက္ဖိုးေတြ ေတာ္ေတာ္ကုန္ေပါ့.။…အဟား..အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့…
မဟုတ္မဟတ္ေတြေတာ့မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ…နည္းပညာတို ့သတင္းတို
့ ဗဟုတုတတို ့ပါ။
..အဲ…ပါေတာ့လည္း ပါတာေပါ့….(တစ္ခါတစ္ရံ) :P ။
ခုေတာ့..စိတ္ထဲမွာ…အေတာ္ေလးသိခ်င္တာေတြရွိမွ…တစ္ခ်က္ေလာက္ဖြင့္ၾကည့္လုိက္တာမ်ိဳး။
ျပီးေတာ့..သတင္းေတြ..အသစ္တက္လားဆိုတာ…တစ္ခ်က္ဖြင့္ၾကည့္တယ္။
Vzo..အဲ့ေလ..ေယာင္လို
့..VOA ေျပာတာ..။
VOA
ၾကည့္တယ္..။ dvb, freedom News Group(Burma) , Thit htoo lwin,
mizzimaburmese. ။ ကခ်င္
သတင္းေတြအတြက္က..jinghpawkasa , lachid kachin ။
ျပီးေတာ့…Facebook
။..ဘယ္သူေတြ ဘာေတြ ၾကြားထားလည္း..ဘာေတြ ေအာ္ထားလဲ…
ဘာေတြ လက္တို ့ထားလဲ..ဘာေတြ မွ်ထားလဲ..တစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္။
ဆယ့္ငါးမိနစ္..နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာမွာေပါ့..။ ျပီးရင္ျပန္ပိတ္လိုက္တယ္.။
ေၾသာ္..အဲ့ဒါက..ေန
့လည္ပိုင္း..အလုပ္ထဲမွာ…ဖုန္းနဲ ့အသံုးျပဳပံုပါ။
အလုပ္ကေန
အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့.. ညဆယ့္နစ္နာရီထိုးဖို ့သာေမွ်ာ္ရတာပါပဲ။
အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ကလည္း…ခုတေလာ…ညဆယ့္နစ္နာရီေက်ာ္ရင္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။
ေအာက္ထစ္အျမန္ႏွုန္း
30kb နဲ ့အထက္ရွိပါတယ္။ အဲ့ေလာက္ဆိုတာကိုက..အေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတဲ့ အေနအထားကိုး။
အဲ့ေတာ့..တစ္ေနကုန္..စိတ္ထဲမွာ…
လိုခ်င္တာေတြ..သိခ်င္တာေတြ..ေဒါင္းခ်င္တာေတြ..မွတ္ထားျပီး..
ည ဆယ့္နစ္နာရီေရာက္ဖို ့ေမွ်ာ္ေနရတယ္။
တကယ္က..ကိုးနာရီဆယ္နာရီေလာက္ကတည္းက..သံုးခ်င္ေနလွျပီ…။
ဒါေပမယ့္..ပိုေကာင္းတဲ့
အရာတစ္ခုကိုသိထားေတာ့..ခ်ဳပ္တည္းထားရ..ေအာင့္ထားရတာေပါ့။
ခ်ဳပ္တည္းရတာကလည္း…တကူးတကေတာ့
မဟုတ္ေပဘူး။ ဘာလို ့လည္းဆုိေတာ့..စာမ်က္နာတစ္မ်က္နာတက္လာဖို ့ကို.
မနည္းေနွးေကြးေလးလံေနတဲ့..ကြန္နက္ရွင္မ်ိဳးဆုိေတာ့လည္း..စိတ္မရွည္တာနဲ
့..သံုးခ်င္စိတ္က သိပ္မရွိလွေပေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့
ညဆယ့္နစ္နာရီေရာက္ဖို ့ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ စိတ္နဲ ့ပဲ…
ကြန္နက္ရွင္ကို အလုိလုိ..ျပန္ပိတ္ပစ္မိေတာ့တယ္။
အင္း..ခုလည္း..ဘာရယ္
မဟုတ္ပါဘူး…ေစာင့္ေနတာပဲေလ.။
ဆယ့္နစ္နာရီမထိုးေသးလို ့..ေစာင့္ေနတာ။
ခုလိုေစာင့္ရင္း..အၾကံေလး
တစ္ခုရမိတာက ေစာင့္ေနမယ့္ အတူတူ.မေရးျဖစ္တာၾကာ ျပီျဖစ္တဲ့…ဘေလာ့ေလးမွာ..
တင္ဖို
့စာေတြ ထိုင္ေရးရင္းေစာင့္ေနရင္ေကာင္းမယ္လို ့ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ ့…ဒီစာေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနတာပါပဲဗ်ာ.။
ေနာက္ရက္ေတြေတာ့…စာအေကာင္း
ေရးျဖစ္မွာပါ။
ကဲ…ေျပာရင္း…ထိုးျပီဗ်ာ..ဆယ့္နစ္နာရီ…။
အေျခေနတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္အံုးမယ္….
ကြန္က္ရွင္ေကာင္း
မေကာင္း….။…..မွန္း……
Labels: ဒုိင္ယာရီ
ေရႊထီးေတြလည္းမေဆာင္းခဲ့ပါဘူး။
သူမ်ားေတြလိုေလာက္သာ…ေနခဲ့တာပါ။
ဘယ့္ႏွယ့္…ခုေတာ့…သူတို
့လုိေတာင္မေနရေတာ့ေအာင္
ဆဲြခ်ေနပါေပါ့လား
ေလာကရယ္။
၀ဋ္ေတြပဲလည္ေနတာလား။
ငရဲငရာေတြမ်ား ၾကီးေနေရာ့သလား။
ေအာင္ျမင္ျခင္းနတၱိ၊
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနတၱိ၊
ဂုဏ္ယူစရာမရွိ
၊ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္မရွိ၊
ျပစရာမ်က္နာာ..ဃိုလ္
.. မရွိ။
(ဤသို ့ႏွယ္…လူႏွစ္ေယာက္…ဆင္းရဲတြင္းသို
့
ခုန္ဆင္းခဲ့ၾကေလသတည္း။
။)
Subscribe to:
Posts (Atom)
Latest Posts
-
Act, perform, behave, Admit, submit, agreed, concede, accept, confess, acknowledge, comply Angry, irritate, temper, Ask for, Request, ...
-
It's a 22 I Call her Peggy Sue When she fits right down in my shoes What do you expect me to do If you're playing...
-
The Day 'Twas late December the news came And I got excited, I cried a...
-
"မလဲလိုပါ" ကြ်န္ပ္၏ အမွတ္တရမ်ားကို ..အလွတရားမ်ားႏွင့္မလဲလိုပါ။ အလွတရားမ်ားမွာ…အလွတရားဆိုသည့္အတိုင္း.. အေရ...