ေရႊထီးေတြလည္းမေဆာင္းခဲ့ပါဘူး။
သူမ်ားေတြလိုေလာက္သာ…ေနခဲ့တာပါ။
ဘယ့္ႏွယ့္…ခုေတာ့…သူတို
့လုိေတာင္မေနရေတာ့ေအာင္
ဆဲြခ်ေနပါေပါ့လား
ေလာကရယ္။
၀ဋ္ေတြပဲလည္ေနတာလား။
ငရဲငရာေတြမ်ား ၾကီးေနေရာ့သလား။
ေအာင္ျမင္ျခင္းနတၱိ၊
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနတၱိ၊
ဂုဏ္ယူစရာမရွိ
၊ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္မရွိ၊
ျပစရာမ်က္နာာ..ဃိုလ္
.. မရွိ။
(ဤသို ့ႏွယ္…လူႏွစ္ေယာက္…ဆင္းရဲတြင္းသို
့
ခုန္ဆင္းခဲ့ၾကေလသတည္း။
။)
ဒီပို ့စ္ကို တင္ဖို ့ ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ေပးရတယ္ဗ်ာ။ ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့...ဒီ ပို ့စ္ကို ေရးဖို႔ အၾကံရေတာ့ အိုင္ကြန္ေတြလိုက္ရွာၾကည့္တယ္...