" ကေလးဆန္သူ "

သူ..ေကာင္းဖို ့ပါ........
ဒါေၾကာင့္...သူ မရွိပဲ...ငါေနသြားေတာ့မယ္လို႔.........
သူ ့ကို .ရုပ္တည္ၾကီးနဲ ့လူၾကီးဆန္ဆန္..ထြက္သြားခိုင္းခဲ့တယ္.....
ဒါေပမယ့္..သူ မရွိပဲလည္း မေနနိင္တာ သိလိုက္ရတဲ့ အခါ ..
ေပးျပီးသား ပစၥည္းကို ျပန္ေတာင္းတဲ့...ကေလးတစ္ေယာက္လို...
ဟင့္အင္း...ငါ ...မင္းကို မခြဲနိင္ဘူး...ငါ မင္းကိုပဲ ျပန္ခ်စ္ပါရေစေတာ့လို ့ ေျပာေတာ့....
အေတာ္ ကေလးဆန္တာပဲဲဲ...တဲ့

၂၀၁၂.ဇန္န၀ါရီ.၁ရက္။
ႏွစ္သစ္တစ္ခုကို ေရာက္ျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ ဒီ 2012 ကို ေရာက္မွာေၾကာက္တယ္။
ဘာလို ့လည္း….။

ကြ်န္ေတာ္ ခုေရးထားတာေတြကို ဖတ္မိရင္ ကြ်န္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရယ္ေနၾကမွာ။ဘာလုိ ့လည္းဆိုေတာ့ သူတို ့သိျပီးသားမို ့လို ့ေလ။ ကြ်န္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုကြ်န္ေတာ္ ဒီအေၾကာင္းအျမဲေျပာတတ္ တယ္။ အဲ့တုန္း ကလည္း..သူတို ့ရယ္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္မရယ္နိင္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ.. တကယ္ကို ေလးလံေနတယ္။

ဒါကို ကြ်န္ေတာ့ေခါင္းထဲကို စထည့္ေပးခဲ့တာ ကြ်န္ေတာ့ ဒရမ္ဆရာ ကိုစိုးၾကီးေပါ့။သူ ့ကိုလည္း သူ ့သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ေျပာျပတယ္ဆိုလားပဲ။ဘာျဂိဳလ္ၾကီးဆိုလားက ကမၻာကို လာေတာ့မွာေပါ့။ ဘာေတြျဖစ္မွာ ညာေတြ ျဖစ္မွာေပါ့။ အဲ့တုန္းကေတာ့ နားေထာင္ရံုေလာက္ပဲ ေအာ္…ဟုတ္လားလို ့ နားေထာင္ခဲ့တာ။အဲ့ဒါ ေျပာခဲ့ၾကတာက ကြ်န္ေတာ္ထင္တာ ၂၀၀၉-၂၀၁၀ ေလာက္ကေပါ့ေလ။ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဟုိ ၂၀၁၂ ဇာတ္ကားပါ ထြက္လာေတာ့ နည္းနညး္ ျပန္သတိထားမိလာျပန္တယ္။ အဲ့တေလာမွာ အဲ့ဇာတ္ကားအျပင္ ၂၀၁၂  နဲ ့ဆိုင္တဲ့ ဇာတ္ကားအေတာ္မ်ားမ်ားထြက္ခဲ့ပါတယ္။အဲ့ဇာတ္ကားကေတာ့ ျမန္မာနိင္ငံမွာ ရံုတင္လိုက္ေတာ့ လူေတြသိတာ ေပါ့ေလ။ေဟာလီး၀ုဒ္က လူေတြကလည္း လူလည္ေတြကိုး လူစိတ္၀င္စားမယ့္ ေကာလဟာလေလး တစ္ခုေလာက္မ်ားမထြက္လိုက္နဲ ့တန္းျပီး ဇာတ္လမ္းဆင္ရိုက္ေတာ့တာကိုး။ ဒီမွာဆုိရင္ေတာ့ နာမည္ၾကီး အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္ေလာက္မ်ား မေသလုိက္နဲ ့ေနာက္က ပရိုဂ်ဴဆာေတြက တန္းျပီး အမွတ္တရလိုက္ဖ္ရွိုးေခြ ေတြ ထုတ္ၾက သလိုေနမွာပ ေလ။ ေဟာလီး၀ုဒ္ကလူေတြ ေတာ္သလို ဒီက ခိုးကူးေခြသမားမ်ားကလည္းေတာ္ ေပတယ္ဗ်။ လာခ.ဲ့… မင္းတို ့ၾကိဳက္သေလာက္ အကုန္က်ခံျပီး ၾကိဳက္သေလာက္ဇာတ္ကားေတြရိုက္ ငါတို ့က အဲ့ဇာတ္ကားေတြကို ဒီဗီြဒီ တစ္ခ်ပ္တည္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျပမယ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြကိုး။ လာထား…ပဲ။ ေက်းဇူးေတာ့ တင္ပါတယ္။ ျမန္မာေငြ ငါးရာက်ပ္ပဲ ေပးရတယ္။ ၂၀၁၂ နဲ့ဆိုင္တဲ့ ဇာတ္ကားေတြခ်ည္း စုထားတဲ့ ဒီဗီြဒီေလး တစ္ခ်ပ္ရေရာ။ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။

ဒါေပမယ့္…..အဲ့ဇာတ္ကားေတြက ဘာကို ရည္ညြန္းေနသလဲ…???????။

၂၀၁၂ မွာ ကမၻာပ်က္မယ္တဲ့….။

ကမၻာမပ်က္ရင္ေတာင္ ၾကီးစြာေသာ ကပ္ဆိုးၾကီးေတြျဖစ္မွာေပါ့ေလ။
ဇာတ္ကားေတြက အဲ့လိုရိုက္ျပတယ္ဗ်။
ဘာျဖစ္လို ့အဲ့လို ၂၀၁၂ အေၾကာင္းကိုရိုက္ၾကရတာလဲ???
ဘယ္လိုအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဒီလို ဇာတ္ကားေတြျဖစ္လာရသလဲ????

၂၀၁၂ က ထူးျခားတဲ့ႏွစ္တစ္ႏွစ္ျဖစ္တယ္ဗ်။

ေရွ ့ျဖစ္ေဟာသူေတြ၊ သိပၸံ ပညာရွင္ေတြ၊ ေရွးေခတ္လူမ်ိဳးစုေတြက ဒီ ၂၀၁၂ ကိုတညီတညြတ္တည္း
ညႊန္းဆိုၾကတယ္။တိုင္ပင္မ်ားထားၾကသလားေအာက္ေမ့ရေလာက္ေအာင္ေပါ့။ ဒီလူေတြ ေပါင္းျပီးက်ဳပ္တို ့ကို ၀ိုင္းမ်ား ၾကပ္ ေနၾကေလေရာ့သလားဗ်ာ။သူတို ့ေျပာတာေတြက…. တစ္ခ်ိဳ ့လည္း ခင္ဗ်ားၾကားဖူးျပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ကဲ…ဒီလိုတဲ့ဗ်ာ…။


၂၀၁၂ သီအိုရီလို ့ပဲ ေျပာရမလား၊ ထြင္လံုး ေတြပါလို ့ပဲထားလိုက္ရမလား။
သက္သက္မဲ့ခ်ိန္းေျခာက္မူ ့လို ့ပဲေျပာရမလား၊ ေရွ ့ျဖစ္ေဟာကိန္းလို ့လက္ခံရမလား။
အလကားေကာလဟာလေတြပါကြာ လို ့ပဲေျပာျပီး ရီလိုက္ရမွာလား။

နီဘီရု ( Nibiru )ဆိုတဲ့ ျဂိဳလ္ၾကီး။
တစ္ခ်ိဳ ့ကလည္း ပလပ္နပ္အိပ္စ္( planet X ဘာမွန္းမသိတဲ့ဲျဂိဳလ္ၾကီး ) လို ့ေခၚၾကတယ္။
သူ ့အရြယ္အစားကေတာ့ က်ဳပ္တို ့ဆီကအၾကီးဆံုးပါဆိုတဲ့ ဂ်ဴပီတာေကာင္ေလာက္ၾကီးေတာင္ ရွိတယ္ဆိုပဲ။
သူက က်ဳပ္တို ့ေနအဖြဲ ့အစည္းရဲ့ ပတ္လမ္းေၾကာင္းထဲကေန ျဖတ္သြားမယ္တဲ့
အႏွစ္ ၃၆၀၀ မွာ တစ္ခါ က်ဳပ္တို ့ေနမင္းၾကီး ဆီ အလည္လာတာေပါ့။
အလည္လာရင္ ဧည့္သည္ပဲ။ ဧည့္သည္ကို ဧည့္ခံရမွာေပ့ါလို ့ေတာ့ သြားမေျပာနဲ ့ဗ်ိဳ ့။
ဒီဧည့္သည္က တကယ္ေမႊမယ့္ ဧည့္သည္။
ေနဦး……ဧည့္သည္မဟုတ္ဘူး။
ဘာလည္းဆိုေတာ့……..အတိုးေတြမ်ားျပီလား မ်ားျပီဆိုမွ ေပါက္ခ်လာတဲ့ အေၾကြးရွင္ဗ်။
“မင္းတို ့ကမၻာၾကီး တိုးတက္ေနျပီလားကြ?? ” ...
“ ဟုတ္ကဲ့ အရင္ကထက္စာရင္ေတာ့…ေတာ္ေတာ္ေလးတိုးတက္ေနပါျပီဗ်ာ..” ။
“ ေအာ္…ေအး..ေအး…ဒါဆို..ငါ့ အေၾကြးေလး လာေကာက္တာေပါ့ကြာ…။
အမေလး..ၾကည့္စမ္းေမ့ေနလိုက္တာ.. အနစ္..၃၆၀၀ ေတာင္ရွိသြားပါေပါ့လား။
အတိုးသပ္ရေတာ့မွာေလ..ညဥ္းတို ့..ၾကိဳျပင္ထားၾကစမ္းေအ..ငါ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ေန ့လာခဲ့မယ္..။
ငါေရာက္လာမွ ဟုိဟာျဖစ္လို ့ဒီဟာျဖစ္လို ့မၾကားခ်င္ဘူးေနာ္။ ဒါပဲ။”
အမယ္..မခန္ ့တာ..ရက္ပါ အတိအက်ေျပာသြားတယ္ဗ်ာ။ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ တဲ့။

အစကေတာ့..ကြ်န္ေတာ္လည္း နားစြန္နားဖ်ားနဲ ့ ျဂိဳလ္ၾကီးက ၀င္တိုက္မွာလို ့ထင္ေနတာဗ်။
ဟုတ္ပါဘူးတဲ့..။ ၀င္ေတာ့မတိုက္ပါဘူးတဲ့…. မ်က္စေလးပဲ လွမ္းပစ္ျပမွာပါတဲ့။
သူက ေနမင္းၾကီးကို သြားျပီး မ်က္စိမွိတ္ျပေတာ့ အဲ့မွာ ၾကားက ငထြားခါးနာတာက က်ဳပ္တို ့ကမၻာေျမၾကီးဗ်။
သနားစရာပါဗ်ာ။ က်ဳပ္တို ့ကမၻာၾကီးခမ်ာ… ဧည့္သည္နဲ ့အိမ္ရွင္ၾကား ပဲၾကီးေလွာ္ဂ်ားဆားညွပ္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။

က်ဳပ္တို ့ ကမၻာၾကီးက နီဘီရု နဲ ့ေနမင္းၾကားမွာ ေရာက္သြားမယ္တဲ့။
အဲ့ေတာ့…ေနမင္းၾကီးကလည္း ဆြဲ၊နီဘီရုကလည္း ဆြဲ နဲ ့ကမၻာရဲ ့ လည္ပတ္နွုန္းဟာ ေႏွးေကြးသြားမယ္တဲ့။
ရပ္ေတာင္ ရပ္တန္ ့သြားမယ္ဆိုလား၊ ဆိုရဲ ့။ ေအးေရာ…
ေန ့သမားေတြ က ေန ့ပဲျဖစ္ေန။ အလုပ္ခ်ည္းသာလုပ္ေနၾကေတာ့။
ညသမားေတြလည္း ညခ်ည္းျဖစ္ေန ..အိပ္သာေနလိုက္ၾကရံုပဲ။ မေအးပလား။

မေအးဘူးဗ်။ ပူမွာ။ 
အဟုတ္ေျပာတာ။ ေကာင္းကင္မွာ နီဘီရုကို က်ဳပ္တို ့လမင္းၾကီးကိုျမင္ရတဲ့ အရြယ္အစားေလာက္နဲ ့ေနႏွစ္စင္းလို  ျမင္ရမယ္တဲ့။ နီဘီရုေရာက္လာတာဟာ…က်ဳပ္တို ့ေနမင္းၾကီးကို ရန္သြားစသလိုျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။သူတို ့ အခ်င္းခ်င္း ဆြဲအားတံု ့ျပန္မူ ့ေတြျဖစ္ျပီး သံလုိက္စက္ကြင္းေတြ ျဖစ္ေပၚမယ္။ၾကားမွာရွိေနတာက ကမၻာ။  ေသျပီေလ။ ရာသီ ဥတုေတြဆိုးရြားစြာ ေဖာက္ျပန္မယ္.။ပိုဆိုးတာက..ခုနကေျပာတဲ့..ကမၻာၾကီးရပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ အခါမွာ..ကမၻာက နဂိုက လည္ပတ္ေနရာကေနရပ္လိုက္ရမွာဆိုေတာ့..အီနားရွား သေဘာတရား သက္ေရာက္ျပီး ေျမျပင္ေတြ .ေရျပင္ေတြ လွဳပ္ခါသြားမွာေပါ့။ေအာ္…ေျမျပင္လွဳပ္တယ္ဆိုတာ ငလ်င္လွဳပ္တာကိုေျပာတာေပါ့ေနာ္…။ ေရျပင္လွဳပ္ တယ္ဆိုတာလည္း.. လိွဳင္းထျပီးေရၾကီးတာကို ေျပာတာေပါ့ေနာ္..။ ဒါမ်ား…ငလ်င္လွဳပ္မွာ..ေရၾကီးမွာ လို ့ေျပာ လိုက္ရင္ျပီးေနတာကို။ ဟြန္ ့.။

အမေလးဗ်ာ…။ မဟြန္ ့နဲ ့…မျပီးနဲ ့ဗ်ိဳ ့.။ ငလ်င္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုမသံုးတာက။ ေတာ္ရံု ငလ်င္မဟုတ္လို ့ခင္ဗ်။
လွဳပ္ခ်က္ကေတာ့….ခု က်ဳပ္တို ့ၾကည့္ေနတဲ့ သိေနတဲ့ ကမၻာ့ေျမပံုဆိုတာေတာင္ ေနာက္ဆိုရင္ မသံုးနဲ့ ေတာ့တဲ့။ ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့..ငလ်င္လွဳပ္ထဲ့လိုက္တာ..ျပင္းလြန္းလို ့ေျမၾကီးေတြ ျပတ္ထြက္ကုန္ျပီး ကမၻာ့ေျမပံုက ခုျမင္ေနရတဲ့ အတိုင္းမဟုတ္ေတာ့ပဲ ေျပာင္းကိုသြားမွာတဲ့.။ ဆိုလိုတာက ျမန္မာနိင္ငံဆိုရင္ ခုျမင္ေနရတဲ့ အတိုင္း မဟုတ္ေတာ့ပဲ…ကခ်င္ျပည္ေလးက သီးသန္ ့ကြ်န္းေလးျဖစ္သြားေရာ။ ေဟာ..ကရင္ျပည္ေလးလည္း …ငလ်င္လွဳပ္ လိုက္တာ သီးသန္ ့ကြ်န္းေလးျဖစ္သြား..။ ရွမ္းျပည္လည္း…တရုတ္ျပည္ဖက္ပါသြား ေပါ့ေနာ္..။အင္း….အဲ့ လိုေပါ့…အဲ့လိုေပါ့….။ မိုက္တယ္ေနာ္….စစ္ေတြ ဘာေတြ တိုက္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး..။ ဘာျပည္နယ္ခြဲထြက္ေရး မွလည္း လုပ္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး။ လူေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ဟားဟား…။

ကိုင္း…အဲ့ေလာက္ထိေအာင္တဲ့ဗ်ာ.လွဳပ္မွာက။ ဘယ့္နဲ ့လုပ္ၾကမတုန္း…ေတာင္ေတြ ဘာေတြဆို အျမစ္လိုက္ကြ်တ္ ထြက္ျပီးလြင့္ကုန္မလားမသိဘူး။ ငလ်င္ေတာင္အဲ့ေလာက္လွဳပ္မွေတာ့..ဆူနာမီ လွိဳင္းလံုးကလည္း ဘယ္ေန ေတာ့မလဲ။ ဇာတ္ကားထဲကလို ျမိဳ ့ၾကီးတစ္ခုလံုးျမဳပ္သြားမလားမသိဘူး။ စကၤာပူဆိုကြ်န္းေလးမွ ေသးေသးေလး အဲ့လိုသာျဖစ္လို ့ကေတာ့…ပလံုစြက္ ပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့…ငါ စကၤာပူ မထြက္တာ။ဟီး…။

အင္း…ဆိုေတာ့ကာ.. ဒီ နီဘီရုၾကီးေၾကာင့္ ကမၻာၾကီးက ဒံုးဒိုင္း ဆိုျပီး. တစ္စစီ ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ကမၻာမပ်က္ေသးပါဘူးေပါ့။ မထူးပါဘူး..ပ်က္တာပါပဲ။ ကမၻာ့ေျမပံုေတာင္ ပံုပ်က္သြားတာပဲဟာ ။ ဟြန္း..။ကမၻာမပ်က္ဘူးဆိုေတာ့…လူေတြလည္း အကုန္မေသပါဘူးတဲ့။ သံုးပံု ပံုရင္မွ နစ္ပံုေလာက္ပဲ ေသမွာပါတဲ့ ။ မထူးပါဘူး….ေသတာပါပဲ။ သံုးပံု နစ္ပံု ဆိုမွေတာ့..မလြတ္ေလာက္ေတာ့ပါဘူး။အဟင့္….

အင္း..ခုေျပာတာက ၂၀၁၂ ေဟာကိန္းေတြအမ်ားၾကီးထဲက ပလပ္နက္အိပ္စ္ ဆိုတဲ့ နီဘီရု ျဂိဳလ္ၾကီးသာ အမွန္ ျဖစ္လာခဲ့ရင္…ဆိုတာေပါ့ေနာ္.။ ကဲ..ေနာက္တစ္ခုဗ်ာ….ဆက္ရေအာင္.။

ေနာက္တစ္ခုက ..ေနမုန္တိုင္းဗ်..( solar storm ) ေပါ့.။
အင္း…ေနမုန္တိုင္းဆိုေတာ့…ဘယ့္ႏွယ္..ေလေတြဘာေတြမရွိတဲ့..အာကာသဟင္းလင္းျပင္ၾကီးထဲ
ဘယ္လိုလုပ္မုန္တိုင္းက ထတိုိက္ရတာလည္းလို ့ေမးၾကအံုးမယ္။ေနမုန္တိုင္းဆိုတာတင္စားျပီးေခၚတာပါ.
တကယ္က..ေနရုတ္တရက္ထေတာက္္ျခင္း( solar flare ) လို ့လည္းေခၚတယ္။ အာ…အဲ့လိုေျပာမွ
မင့္ဟာက ပိုဆိုးေနျပီ..ေနဆိုတာ အခ်ိန္ျပည့္ေတာက္ေလာင္ေနတာပဲဟာ…ဒီ့ထက္ထူးျပီး ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္လို
ရုတ္တရက္ထေတာက္ေသးတာတုန္းလို ့ေမးစရာရွိတယ္.။

ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါမယ္....ေနမင္းၾကီးမွာ အခ်ိန္စက္၀ိုင္းတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။
အဲ့အခ်ိန္စက္၀ိုင္းတစ္ပါတ္ျပည့္ဖို ့( ၂၂ ) ႏွစ္ၾကာတယ္။
ပထမပိုင္း ( ၁၁ )ႏွစ္..ဒုတိယပိုင္း ( ၁၁ )နွစ္ဆိုျပီး ျငိမ္သက္ပိုင္း နဲ ့တက္ၾကြပိုင္း ႏွစ္ပိုင္းကြဲတယ္။
ဆိုလိုတာက ေနမင္းၾကီးဟာ ဆယ့္တစ္နစ္လံုးလံုး ျငိမ္သက္ေနတယ္ ( ပံုမွန္ပဲ ေတာက္ေလာင္တယ္ေပါ့ )
ျပီးရင္ ေနာက္ဆယ့္တစ္နစ္လံုးလံုးက ေဒါသူပုန္ေတြထျပန္ေရာ( အရွိန္ဟုန္ျပင္းျပင္း ေတာက္ေလာင္
တယ္ေပါ့ )။ ဒီေနရာမွာ ဒီလုိပဲ ခဏအလြယ္မွတ္ထားလုိက္ေပါ့။ ဘာလို ့ဒီလို ၂၂နစ္ၾကာတဲ့ အခ်ိန္စက္၀ိုင္း
ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာေတာ့ ေနာက္မွ ရွင္းျပပါေတာ့မယ္။

ဆက္ေျပာရရင္ေတာ့…အခု ကြ်န္ေတာ္တို ့က ျငိမ္သက္ပိုင္းကို ေက်ာ္ခဲ့ျပီဗ်။
အခု..၂၀၁၂ အကုန္ေလာက္ကေနစျပီး..ေနမင္းၾကီးရဲ့ ေဒါသူပုန္ထတဲ့ ေနာက္ဆယ့္တစ္နစ္အပိုင္းကို ၀င္မွာ။ ဒီတက္ၾကြႏွစ္ေတြမွာဆိုရင္…ပူလြန္းအားၾကီးလို ့.ေနမင္းၾကီးရဲ ့မ်က္နာျပင္ကေန..ေရျမဳပ္ေလးေပါက္သလို ေပါက္ျပီးအတြင္းက အပူခိုးေတြ မွဳတ္ထုတ္တတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့မီးဖိုထဲက မီးေသြးရဲရဲၾကီးေတြ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ထေပါက္တတ္ သလိုေပါ့။ဆယ့္တစ္နစ္ျခားတစ္ခါေလာက္ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။

ဒီေတာ့..ေနမငး္ၾကီးဆီက အဲ့လိုထေပါက္တာက ထူးေတာ့မထူးဆန္းပါဘူး။ 
ဒါေပမယ့္..အခု အေခါက္မွာစုိးရိမ္ရတာက..၁၈၅၉ ခုနစ္က ေၾကးနန္းလိုင္းၾကိဳး ေတြကိုေတာင္ မီးေလာင္ကြ်မ္းသြားေစေလာက္ေအာင္ျပင္းထန္ခဲ့တဲ့ ေနမုန္တိုင္းမ်ိဳး ျပန္ျဖစ္လာနိင္ေနလို ့ပဲ။
ဘာေၾကာင့္ ျပန္ျဖစ္နိင္လညး္ ဆိုေတာ့.. သိပၸံ ပညာရွင္ေတြက ဒီတစ္ေခါက္ဟာ ေနာက္ဆံုး 2001 မွာျဖစ္သြားခဲ့တဲ့ ေနမုန္တိုင္းထက္ ၃၀ မွ ၅၀ ရာခိုင္ႏွုန္းနီးပါး ပိုမိုျပင္းထန္နိင္တယ္လို ့ခန္ ့မွန္းၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ေၾကာင္းက ေနေရာင္ျခည္မွလာတဲ့မလိုလားအပ္တဲ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ေတြကိုကာကြယ္ေပးနိင္တဲ့ ကမၻာကိုဒုိင္းသဖြယ္ လႊမ္းျခံဳကာရံထားတဲ့ သံလိုက္စက္ကြင္းျခံဳကာ ဟာလည္း..ခုခ်ိန္မွာအားနည္းေနတယ္တဲ့။

ကဲ…အဲ့ေတာ့ ဆိုးဆိုးရြားရြားဘာေတြျဖစ္လာမွာလဲ.။
ဟုတ္ကဲ့…သိပ္ေတာ့ မေၾကာက္ပါနဲ ့..။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြအဖို ့ေတာ့…က်င့္သားရျပီးသားေတြ
ျဖစ္ခဲ့လို ့ပါ။ ဘာလည္းဆုိေတာ့…လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပးလိုင္းေတြ မွန္သမွ် ျပတ္ေတာက္သြားမယ္တဲ့။
မီးပ်က္မွာေပါ့ေနာ္…။ မီးပ်က္ရင္ က်ဳပ္တို ့ျမန္မာေတြက မေၾကာက္ဘူးဗ်။ မီးစက္ရွိတာကိုး..။
အင္ဗာတာရွိတာကိုး။ ခက္တာက..အေမရိက ကလူေတြဗ်။ သူတို ့က သူတို ့ဘ၀မွာ မီးတစ္ခါမွ
မပ်က္ဖူးေတာ့..မီးပ်က္ရင္ မီးစက္ႏိုးျပီးထြန္း ! ရေနတာပဲအုပ္စာ…ဆိုတာကို မသိၾကဘူး။  
အင္ဗာတာ.ဆို ပိုဆိုး..ၾကားေတာင္မၾကားဖူးဘူး။ သနားပါတယ္ေနာ္…ကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္  ကြ်တ္စ္..။
မီးမွ မပ်က္ဖူးတာကိုး.။

မီးစက္နဲ ့ႏိွုးျပီးထြန္းသည္ပဲထားအံုး..အေမေလး.။ သူတို ့..ဆီက တိုက္ေတြက အထပ္ ေလးငါးဆယ္ တစ္ရာ.။
အိမ္ေရွ ့ထုတ္နွိုးလို ့လည္းမရဘူး။ အိမ္ေနာက္ေဖး ထုတ္နွိုးလို ့လည္းမရ။ကိုယ့္ အခန္းေရွ ့သာ ကိုယ္ နွိုး…နွိုးရံုပဲ။
မီးခိုးေတြနဲ ့မႊန္ျပီေသမွာ.။ အထပ္တစ္ရာကို အေပၚဆံုးထပ္ေနတဲ့ေကာင္ေတာ့ ေသျပီပဲ။
လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား မေပးေတာ့ဘူးဆိုေတာ့.. ဓါတ္ေလွကားမရေတာ့ဘူးေလ။ ေျခက်င္သာတက္ေပေတာ့ပဲ။
ေနခ်င္ၾကအံုးဟ…အဲ့ေလာက္ အျမင့္ၾကီးေတြ.။ေဆာက္ခ်င္ၾကအံုးေလမိုးေမွ်ာ္တိုက္ၾကီးေတြ။
ဟီး…ကိုယ္မေနရတိုင္း…။ 

အေမရိကလိုနစ္ဆယ့္ေလးနာရီ..တစ္နစ္ပတ္လုံုးမီးလင္းေနတဲ့..တစ္သက္လံုး မီးမပ်က္ဖူးတဲ့သူေတြ
ေအးေရာ…မွတ္ပလား.။ မင္းတို ့လည္း ခုေတာ့ မီးပ်က္တဲ့ အရသာေလး ခံစားလိုက္ၾကအံုး။
တို ့ေတာ့ အေရထူခဲ့ပါျပီကြာ။

က်ဳပ္တို ့ဆီကေတာ့..ေတာ္ေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္သြားမွာက…ေဘာ..သမားေတြေပါ့ဗ်ာ။
ေဘာလံုး၀ါသနာအိုးေတြေလ။ ဘာလုိ ့လည္းဆိုေတာ့…ေနမုန္တိုင္းၾကီး တိုက္လာတဲ့ အခါမွာ..
ပထမဆံုး…ပ်က္စီးသြားမွာက ဆက္တလိုက္ျဂိဳလ္တုေတြဗ်။ ဘာ..ေဘာပြဲမွ ၾကည့္ရေတာ့မွာ
မဟုတ္ဘူး။ မန္ယူ..အားမေပးရေတာ့ဘူး။ ခ်န္ပီယံလိဂ္ မၾကည့္ရေတာ့ဘူး။ 
ေဘာလံုးပြဲေတြလည္း မေလာင္းရေတာ့ဘူး။ဘာသတင္းမွ ၾကည့္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ 
ခံသာတာ တစ္ခုက က်ဳပ္တို ့ျမန္မာေတြကိုယ္ပိုင္ ဆက္တလိုက္ျဂိဳလ္တုေလး..မလႊင့္တင္နိင္ခဲ့တာပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ…မဟုတ္ရင္..ႏွေျမာစရာၾကီးဗ်ာ…ပ်က္သြားမွာတဲ့.။ နည္းတဲ့ တန္ဖိုးမဟုတ္ဘူး။
ေဒၚလာ သန္းခ်ီတန္တာ ကလား။

ေဘာသမားေတြ တင္လားဆိုေတာ့…က်ဳပ္တို ့ခ်က္တင္ သမားေတြကလည္းထိတာပဲဗ်။
ကြန္ျပဴတာေတြ..အကုန္ပ်က္စီးကုန္မယ္တဲ့.။ ဟတ္ဒစ္ေတြေပါ့ဗ်ာ..ပ်က္စီးကုန္မွာ။
ေသျပီဗ်ာ..က်ဴ မရေတာ့ဘူး။ ေသျပီ..ဘယ္လုိေနရပါ့.။ မက်ဴရ မေနနိင္ပါဘူးဆို.။

ကြန္ျပဴတာေတြလည္း..သံုးမရေတာ့မွေတာ့..ဘာ ရံုးအလုပ္မွ မလုပ္နဲ ့ေတာ့..။ နားေပေတာ့ပဲ..။
ကဲကဲ…ရံုးစာေရးမေခ်ာေခ်ာေလးေတြေရ..လုပ္ထားၾကဟ…ပ်င္းမေနၾကနဲ ့..ညဥ္းတို ့နားရက္ေတြ လာေတာ့မွာ။
အဲ့…လက္နိပ္စက္နဲ ့လုပ္တဲ့ အေဒၚၾကီးေတြေတာ့…လုပ္ေပအံုးေပါ့…။ဟီး..။

ကဲ…ေနမုန္တိုင္းျဖစ္ရတာနဲ ့…ဘယ့္နဲ ့ေၾကာင့္…လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြ သံုးမရေတာ့ေလသလဲ။
ေနမင္းၾကီးမွဳတ္ထုတ္လိုက္တာက…လွ်ပ္စစ္သံလုိက္ အမွဳန္ေတြပါ။
အဲ့အမွဳန္ေတြက ကမၻာ့ေလထုထဲမွာ ျပန္ ့နွ ့ံေနေတာ့မွာေလ။လွ်ပ္စစ္ဆိုတာလည္း..အမွဳန္ပဲ။
အဲ့ေတာ့…ဓါတ္အားလိုင္းထဲက လွ်ပ္စစ္အမွဳန္ေတြ ဆီကို ေလထုထဲက လွ်ပ္စစ္အမွဳန္ေတြက
သြားေပါင္းျပီးဗို ့အားေတြတက္ကုန္ေရာ…လွ်ပ္စီးအင္ပီယာေတြတက္ကုန္ေရာ…အဲ့ေတာ့…
ထရမ္စေဖာ္မာေတြ..ဓါတ္ၾကိဳးလိုင္းေတြက မခံနိင္ေတာ့ ေလာင္ေရာ..။ ကဲ …ရွင္းျပီလားဗ်ာ။
ခုေျပာတာက..လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြမွာျဖစ္တဲ့..ထိခိုက္မူ ့ပဲ ရွိေသးတယ္ေနာ္.။
ကဲ..က်ဳပ္တို ့သက္ရွိလူေတြမွာေကာ…ဘာေတြ..လာထိခိုက္မလဲ။

မေၾကာက္ပါနဲ ့… ေျမြေပါက္ခံရသလို ခ်က္ခ်င္းၾကီးေတာ့ လဲမေသသြားပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ေပါ့…ဒီ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ေတြဟာ..လူ ့ခႏၱာကိုယ္ကို…ထြင္းေဖာက္ျပီးသြားနိင္ၾကတယ္။
အိပ္စ္ေရးလ္( X Ray ) ဓါတ္မွန္ကို မလိုလားအပ္ပဲ အခ်ိန္ျပည့္ အရိုက္ခံေနရသလိုျဖစ္ေနတာေပါ့.။
ဘာေတြျဖစ္မယ္လို ့ေတာ့…အတိအက် မေျပာနိင္ပါဘူးတဲ့.။ ကင္ဆာေတြ ဘာေတြလည္းျဖစ္ရင္
ျဖစ္မွာေပါ့ေလ။ ကိုယ္ခႏၱာအတြင္းပိုင္း..ဇီ၀ထိခိုက္မူ ့ေတြ ျဖစ္နိင္တာေတာ့ အေသခ်ာပဲေပါ့။
အင္းပါ…မေၾကာက္ရင္လည္း….ဒီတိုင္း…သြားၾကလာၾကေပါ့ဗ်ာ..။သိပၸံပညာရွင္ေတြ
အၾကံျပဳတာေတာ့..ေစာင္ထူထူျခံဳျပီးေနထိုင္သြားလာပါတဲ့။ ေတာ္ေသးတာေပါ့…
ျဖစ္မွာက .ေဆာင္းရာသီမို ့လို ့.။ ေႏြရာသီသာဆို မလြယ္ေၾကာပဲ ေစာင္ျခံဳၾကီးေတြနဲ ့သြားရမွာေလ။
ေႏြရာသီထိေရာက္ရင္လည္း ေရာက္သြားမွာပါေလ။

လူတင္ ေစာင္ျခံဳနဲ ့ေနသင့္တာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့.။ ခင္ဗ်ားတို ့ရဲ ့..ကြန္ျပဴတာ ေဒတာေတြ မေပ်ာက္ပ်က္
မဆံုးရွံုးခ်င္ဘူးဆိုရင္.။  ဖာရာေဒးေလွာင္အိမ္( Faraday Cage ) လို ့ေခၚတဲ့..လွ်ပ္စစ္သံလိုက္စက္ကြင္း
ေတြကို ကာကြယ္ေပးနိင္တဲ့ ေလွာင္အိမ္ေလးထဲမွာ သိမ္းထားရမယ္တဲ့.။ အဲ့လိုမွ မဟုတ္ရင္..မင္မိုရီ
ဟတ္ဒစ္ေတြကို သံလုိက္အမွဳန္ေတြက ဖ်က္စီးပစ္လိုက္မွာတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို ့…ၾကည့္ၾကည့္ေနတဲ့..
ဒီီဗီြဒီေခြေတြကိုေတာင္ သံလိုက္နဲ ့ထိလိုက္ရင္ ပ်က္သြားတာကိုးဗ်။ အဲ့ဒါလည္း…တစ္ဒုကၡပဲဗ်။
ကြ်န္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာထဲရွိတဲ့…အႏွစ္ႏွစ္ အလလ စုေဆာင္းထားရတဲ့..ဇာတ္ကားေလးေတြေတာ့..
ပ်က္ကုန္ေတာ့မွာပဲဗ်ာ။

ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ့္ဆီရွိတဲ့..ဇာတ္ကားေလးေတြဆံုးရွံုးကုန္မွာေလာက္သာႏွေျမာေနတာ..
တကယ့္ျပသနာက ဘဏ္ ေတြကိုးဗ်။ ဘယ္လိုလုပ္ၾကေတာ့မလဲ။ ေငြစာရင္းေတြက..အကုန္ ကြန္ျပဴတာနဲ ့ပဲ
မွတ္သားထားၾကတာမလား.။ ဒါေၾကာင့္…ဒီ ေနမုန္တိုင္းတိုက္တာက ၾကီးမားတဲ့.ေငြေၾကး စီးပြားေရး ျပသနာ
ေတြလည္းျဖစ္လာမယ္ေျပာထားၾကတာကိုး။ ကဲ..ဒီေလာက္ဆို.၂၀၁၂ ေဟာကိန္းေတြထဲက ေနမုန္တို္င္း
အေၾကာင္း အၾကမ္းဖ်င္းေလာက္ေတာ့ သိျပီထင္ပါတယ္။ သိပ္ေတာ့မစုိးရိမ္ပါနဲ ့ဗ်ာ…ေနမုန္တိုင္း ၾကီးၾကီးမားမား
တစ္ခု ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာပဲ သိတာပါ။ ဘယ္ေလာက္ထိ ျဖစ္ပ်က္ကုန္မယ္ဆိုတာေတာ့ အတိအက်
ေျပာမရပါဘူးတဲ့။ ခုနက ေျပာခဲ့တာေတြေလာက္ ျဖစ္ခ်င္မွလည္း ျဖစ္မွာပါတဲ့။ ပိုဆိုးရင္လည္း
ဆိုးမွာေနာ္…ဟားဟား။


ကဲ…ေနာက္ဆံုးက်န္တာက..…မာယာ လူမ်ိဳးေတြရဲ ့ျပကၡဒိန္ တဲ့ဗ်ာ။ အားလံုးလည္း ၾကားဖူးျပီးသားပါ။
သိပ္တိက်…ဆိုပဲ။ ခုက်ဳပ္တို ့လက္ရွိသံုးေနတဲ့..ျပကၡဒိန္ထက္ေတာင္…တိက်တယ္ ဆိုေသး။
အဲ့ျပကၡဒိန္ၾကီးက ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ မွာ ကုန္သြားသတဲ့ဗ်ာ။ ဒါနဲ ့လူေတြလည္း..ကမၻာမ်ား
ပ်က္ေလမလားလို ့့…ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာကိုး။ ဘယ္လိုပ်က္သြားမယ္ဆိုတာေတာ့
မသိေပဘူးေပါ့။ တိက်လြန္းတဲ့ ျပကၡဒိန္ၾကီးက အဲ့ေန ့မွာ အဆံုးသတ္ေနေတာ့ ေၾကာက္တာေပါ့ေလ။
ပံုမေတာ္…ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ ့..ဒံုး ဆုိ မိုးေပၚကေန …ကမၻာနီးပါးေလာက္ရွိတဲ့…ေက်ာက္တံုးၾကီး ျပဳတ္က်
လာမွျဖင့္…အကုန္ ကိစၥမေလွ်ာကုန္ေပဘူးလား။ ျပင္သစ္က သိပ္တိက်မွန္ကန္တယ္ဆိုတဲ့ ေရွ ့ျဖစ္ေဟာ ဆရာၾကီး.. ေနာ့စထရာဒါမတ္( Nostradamus ) ကလည္း..၂၀၁၂ မွာ ကမၻာကို ဥကၠာပ်ံၾကီးတစ္ခု
လာတိုက္လိမ့္မယ္လို ့ကလည္း ေဟာထားခဲ့ေပေသးတာကိုးဗ်။

ေနာက္ထပ္လည္း ..ေဟာကိန္းေတြေတာ့ က်န္ပါေသးတယ္..တရုတ္ ယီခ်င္း ေဟာကိန္းတို ့၊
သမၼာက်မ္းစာညႊန္ျပခ်က္တို ့၊ ကမၻာ့၀င္ရုိးေျပာင္းလဲျခင္းတို ့၊ မီးေတာင္ေပါက္မွာ၊ ကမၻာၾကီး ပူေႏြးလာတာ။
ဘာညာ သာဒကာ ေပါ့ေလ။ ဒါေတြေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး။

ကဲ…၂၀၁၂ ေဟာကိန္းေတြ၊ ျခိမ္းေခ်ာက္မူ ့ေတြေတာ့ ေျပာျပီးျပီ။ဒါေတြက ျဖစ္လာရင္လည္း..ျဖစ္လာမယ္၊
မျဖစ္လာရင္လည္း မျဖစ္လာဘူးေပါ့။ ခင္ဗ်ားတို ့သေဘာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့ အျမင္က ဘယ္လုိလည္းဆိုေတာ့..ဒီေလာက္ ေခတ္အဆက္ဆက္ကလူေတြနဲ ့..သိပၸံပညာရွင္ေတြနဲ ့ ပူးေပါင္းျပီး
အေၾကာင္းမဲ့ေတာ့လိမ္မေနတန္ေကာင္းပါဘူးလို ့ေပါ့။ ဒီ ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာမပ်က္ေတာင္ ကပ္ဆိုးၾကီး
တစ္ခုုေတာ့ ျဖစ္လာမယ္လို ့ယူဆတယ္။ အခု ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္လို ခံစားေနရလဲဆိုေတာ့..
တစ္နစ္လံုး စာမၾကည့္ပဲ ေပေတေနတဲ့ေက်ာင္းသားက ဘယ္ေန ့ဘယ္ရက္ စာေမးပြဲတဲ့ေဟ့ လို ့.
စာေမးပြဲ အခ်ိန္စာရင္းကို သိလိုက္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္လို ခံစားေနရတယ္။
စာေမးပြဲနီးေနျပီေပါ့...။

တကၠသိုလ္တုန္္းကေတာ့.. စာေမးပြဲနီးမွ စာကပ္လုပ္။ ကပ္လုပ္ေတာ့. .က်.. နဲ ့တစ္တန္းကို
ႏွစ္နစ္ေနခဲ့ရတယ္။ ကဲ…ခုေတာ့ အသက္နဲ ့ရင္းရမယ့္ စာေမးပြဲအခ်ိန္စာရင္း ထြက္ျပီလို ့
ကြ်န္ေတာ့ဖာသာ တစ္ေယာက္တည္းခံစားရတယ္။ ခင္ဗ်ားတို ့က ရီခ်င္လည္း ရီလို ့ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဒီစာေမးပြဲကိုေတာ့ မက်ခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ျပင္ဆင္ေနျပီ။
  
ဒီအေၾကာငး္အရာေတြ လိုက္ဖတ္ရင္း..စာသားတစ္ခုကို ဖတ္ရမိတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို ့ေတြ..အသက္ရွင္ဖို ့ျပင္ဆင္မလား..။ ေသဖို ့ျပင္ဆင္မလားတဲ့။

ဒီလုိကပ္ဆိုးၾကီးေရာက္လာရင္…ဘယ္လို အသက္ရွင္က်န္ရစ္ေအာင္..ျပင္ဆင္မလဲေပါ့.။
ေျမေအာက္ခန္းေတြ တူးျပီး ၀င္ပုန္းေနမလား။ စားနပ္ရိကၡာေတြ အျပည့္သိုေလွာင္ထားၾကမလား။
တျခားျဂိဳလ္တစ္ခုေပၚကိုပဲ ေျပးေရြ ့ေျပာငး္ၾကမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္…ဘယ္လိုမွ မလြတ္နိင္ပဲ
ေသသြားခဲ့ရင္..တမလြန္အတြက္ စိတ္ခ်ရဖို ့ပဲ ျပင္ဆင္ၾက ေတာ့မလား။

အင္း…ျပင္ဆင္တာေတာ့ ျပင္ဆင္ရေတာ့မွာပဲ။ ေနာက္ဆံုးေသာ ေန ့ရက္ကာလေတြဟာ နီးကပ္ေနျပီ။









၂၀၁၂.ဇန္န၀ါရီ.၁ရက္။
The purpose driven life စာအုပ္ကို အစကေနအဆံုးဖတ္ေတာ့မယ္။
ရက္ေပါင္းေလးဆယ္ဖတ္ရမယ္။ ဒီေန ့တစ္ရက္ျပီးျပီ။

ဒီစာအုပ္က ကြ်န္ေတာ့ဆီ အဂၤလိပ္လို အရင္ရွိေနခဲ့တာ။
အဲ့တုန္းက ျမန္မာဘာသာျပန္မထြက္ေသးဘူး။
အုပ္ေရ ၁၆သန္းေက်ာ္ ေရာင္းခဲ့ရတဲ့ စာအုပ္ေပါ့။
ဘက္ဆဲလား စာအုပ္တစ္အုပ္မို ့လို ့၀ယ္ခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။
မ်က္နာဖံုးေအာက္ေျခမွာပါတဲ့ 
what on earth am I here for ?
ဒီကမၻာၾကီးမွာ..ငါဘာ အတြက္ရွိေနရတာလဲ ?
အဲ့စာသားေလးက ကြ်န္ေတာ့ကို ခ်က္ခ်င္း၀ယ္မိေစခဲ့တယ္။

ကြ်န္ေတာ့စာအုပ္မွာ ကြ်န္ေတာ့ ဆိုင္းေလးနဲ ့ထိုးထားတဲ့ စာအုပ္၀ယ္ခဲ့တဲ့ဒိတ္ကိုၾကည့္ေတာ့
၂၀၀၄.ဂ်ဴလိုင္.၁၈ တဲ့။  အဲ့တုနး္က စာအုပ္ေရွ ့ပိုင္းတစ္ခန္းနစ္ခန္းကို အၾကမ္းဖ်င္းေတာ့ ဖတ္ခဲ့ဖူးေသးတယ္။ဟုတ္တယ္ စာအုပ္မွာ ကြ်န္ေတာ္မသိတဲ့ မီးနင္းေလးေတြ မွတ္ထားတာေတာင္ရွိေသးရဲ ့။ဟားဟား ျပန္ၾကည့္ေတာ့..အဲ့တုန္းက အဂၤလိပ္စာအေျခေနကိုျပံဳးမိတယ္။
Assume ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးကို မသိလို ့မ်ဥ္းသားထားတာေတြ ့တယ္။ 
အဲ့လိုေကာင္က ဘာ၀ယ္ဖတ္လဲဆိုေတာ့ အသက္ရွင္ေနရျခင္း ရဲ ့အဓိပါယ္၊ 
လူ ့ဘ၀ရဲ ့အဓိပါယ္ကို ဖြင့္ဆိုတဲ့ စာအုပ္ၾကီး ၀ယ္ဖတ္တယ္တဲ့။
ဘာရယ္..မဟုတ္ဘူး။ လူရွိန္တာေပါ့။ အဘိဓါန္ေလးဖြင့္ဖြင့္ျပီးဖတ္ခဲ့ရတာ။
ဟားဟား….ေသျပီေပါ့။ အသက္ရွင္ေနရျခင္းရဲ ့အဓိပါယ္သိဖို ့ေနေနသာသာ မီးနင္းအဓိပါယ္ေတာင္
မနည္းသိေအာင္လုပ္ေနရေတာ့။ ေနအံုးဗ်ာ….ေနာက္မွ..ဆိုျပီး ေခ်ာင္ထိုးလိုက္ရတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ေလးကို စိတ္ထဲမွာ အေၾကြးတစ္ခုလို အျမဲ ရွိေနခဲ့တယ္။ 
ဖတ္ကလည္း ဖတ္ခ်င္ ဖတ္လို ့ကလည္းမနိင္ နဲ ့ေမ်ာက္အံုးသီးရသလို ျဖစ္ေနတာ။ 
ျမန္မာဘာသာျပန္ ထြက္ေတာ့ ထြက္မွာပဲ ဆိုတာ သိတယ္။ ဘယ့္နဲ ့ဗ်ာ။ 
အုပ္ေရ ၁၆ သန္းေက်ာ္ေရာင္းရတဲ့ စာအုပ္ကို ဘာသာမျပန္တဲ့ေကာင္ အ..လို ့ေပါ့။ 
ဒါေပမယ့္…ေနာက္ဆံုးပိတ္ ထြက္မလာတဲ့အဆံုးေတာ့ ကိုယ္ဟာကိုယ္ပဲ ကိုယ့္ရွိတဲ့ အင္းလိပ္စာအုပ္ေလး ဖတ္နိင္ေအာင္ တစ္ဖက္က အင္းလိပ္စာေလးလည္း က်ိတ္လုပ္ေနရသေပါ့။ 
ဘာသာျပန္ေလးလညး္ေမွ်ာ္ရင္းေပါ့။

ထြက္မဲ့ထြက္ေတာ့…ကခ်င္ဘာသာျပန္အရင္ထြက္သဗ်။
အင္း…ျမန္မာဘာသာျပန္အရင္ထြက္တာျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္မယ္။
ဒါေပမယ့္..ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ကခ်င္ဘာသာျပန္အရင္ေတြ ့တယ္။ 
ျပင္ဦးလြင္က ကခ်င္သင္းအုပ္ဆရာေတာ္ တစ္ပါးက ဘာသာျပန္လိုက္တယ္။ 
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့စာအုပ္ကို ကြန္ျပဴတာစာစီတာက ကြ်န္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ပိုင္း ဆရာတစ္ပိုင္း 
ကိုအားေဒါင္ၾကီး လုပ္တာဆုိေတာ့ အဲ့စာအုပ္လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အေတာတြင္းမွာ 
ကြ်န္ေတာ္ ေဘးမွာရွိေနခဲ့တယ္။ အဲ့တုန္းက ကြ်န္ေတာ္ ကြန္ျပဴတာစာမရိုက္တတ္ေသးလို ့ဗ်
မဟုတ္ရင္စာေတာင္ကြ်န္ေတာ္ ၀င္ရိုက္ေပးျဖစ္ေလာက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ စာပရုေတြ ေတာ့ၾကည့္ေပးခဲ့ရတယ္။

ဒါေပမယ့္..မ၀ယ္ျဖစ္လိုက္ဘူး။ ကခ်င္လိုၾကေတာ့ ဖတ္ရတာ သိ္ပ္လည္းအရသာမေတြ ့ဘူးေလ။
ဗမာလိုေရးတာေလာက္ သေဘာတရားကို သိပ္ျပီး ျခံဳငံုမိမွာမဟုတ္တာေၾကာင့္လည္းေပါ့။
ျပီးေတာ့ ေတြးမိတာက အင္း…ကခ်င္လို ဘာသာျပန္ေတာင္ထြက္လာမွေတာ့.. ျမန္မာလိုလည္းထြက္ကို
ထြက္မွာကြာလို ့။ ထပ္ေစာင့္လိုက္အံုးမယ္လို ့။

ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ရွိေလာက္မွ…ေက်ာင္းက ဒုိလ်န္းခိုင္ ဆိုတဲ့ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားသူငယ္ခ်င္း 
တစ္ေယာက္ဆီမွာ ျမန္မာ ဘာသာျပန္စာအုပ္သြားေတြ ့တယ္။
သူလည္းသူ ့ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလက္ေဆာင္ေပးလုိ ့ရခဲ့တာတဲ့။
ေကာင္းတာနဲ ့ဖတ္ေနတာတဲ့။  ဖတ္သာဖတ္တာ ဒီေကာင္က ခရစ္ယာန္ တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာက နည္းနည္းထူးဆန္းတယ္။ ခ်င္းျပည္ဖက္မွာပဲ လူအနည္းစု ကိုးကြယ္ၾကတဲ့ဘာသာ။ သူေတာ္စင္လိုလုိ ဘုိးေတာ္လိုလို ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကစခဲ့တယ္ေျပာတာပဲဲ။
အဲ့ပုဂိၢဳလ္ကိုပဲ ကိုးကြယ္သလား။ ဒါမွ မဟုတ္ မြတ္ဆလင္ဘာသာက မိုဟာမက္လို
တမန္ေတာ္ပဲေပလားေတာ့ မသိဘူး။သူ ့လည္ပင္းမွာ အဲ့ပုဂၢိဳလ္ရဲ ့ပံုကို ဆြဲၾကိဳးလုပ္ျပီး
ဆြဲထားတာေတာ့ေတြ ့တယ္။သူတို ့မွာ သူတို ့က်မ္း စာအုပ္နဲ ့သူတို ့ရွိတယ္။
သူဖတ္ဖတ္ေနတာေတြ ့တယ္။ ဘာ ဘာသာလို ့ေခၚတယ္ဆိုတာေတာ့ ေမ့သြားျပီ။
သူ ့ဘာသာအေပၚေတာ့ အေတာ္ကိုင္းရွိုင္းေပတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ အဲ့စာအုပ္ကိုေတြ ့ေတာ့ တအားကို ေပ်ာ္သြားတယ္။
ဒီစာအုပ္ကိုေမွ်ာ္ခဲ့တာ ေလးငါးနစ္ေလာက္ရွိခဲ့ျပီကိုး။
ကြ်န္ေတာ့ကို သူက မင္းဖတ္ခ်င္ရင္ယူဖတ္ပါလားတဲ့။
ေတာ္ျပီလို ့ျငင္းလိုက္တယ္။ ဒီစာအုပ္ကို ငါေမွ်ာ္ေနတာၾကာလွျပီလို ့။
ခု…ျမန္မာ ဘာသာျပန္ထြက္ေနျပီဆိုတာ သိလိုက္ရတာနဲ ့ကို ငါလံုေလာက္ျပီလို ့။
မရရေအာင္ရွာ၀ယ္ေတာ့မယ္ လို ့ေျပာျပီး ကြ်န္ေတာ္ မငွားဖတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။

ကြ်န္ေတာ့ အက်င့္က ကြ်န္ေတာ္ ၾကိဳက္တဲ့စာအုပ္ဆို ငွားမဖတ္ဘူး။
ကုိယ္ဟာကိုယ္ ရေအာင္၀ယ္ျပီးမွ တရုိတေသ ဖတ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့စာအုပ္ကို ဖတ္ရင္ စာရြက္ေခါက္ပစ္တာမ်ိဳးကို လံုး၀မၾကိဳက္ဘူး။
အဲ့လို စာအုပ္ဖတ္ရင္ ေရာက္တဲ့ေနရာကို စာရြက္ေခါက္ေခါက္ျပီးမွတ္တတ္တဲ့ သူေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့စာအုပ္ေတြကိုလည္း ေတာ္ရံုတန္ရံု ဌားေပးခဲပါတယ္။
ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ျငင္းလို ့မေကာင္းတဲဲ့လူမွ။ ကိုယ္ေလးစားရတဲ့လူမွ။
အဲ့ေလာက္မွ ဌားေပးျဖစ္တာ။ ဒါေတာင္ ဌားသြားတဲ့ သူကို အထပ္ထပ္မွာရတယ္။
စာရြက္ေလးေတာ့မေခါက္ပါနဲ ့ေနာ္လို ့။

အဲ့ဒါနဲ ့ပဲ…ကြ်န္ေတာ္အဲ့စာအုုပ္ကို ေက်ာင္းျပီးသြားတဲ့ထိေတာ္ေတာ္နဲ ့ေတာ့ မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ေသးဘူး။
ေနာက္ဆံုး အိမ္ကို သယ္ခ်လာတာက ကြ်န္ေတာ့ အေမဗ်။
အသင္းေတာ္ စာအုပ္ဆိုင္က ေရာင္းတဲ့ေကာင္မေလးက အေမကို ထည့္ေပးလိုက္ပံုရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္သြား၀ယ္တိုင္း…ဆိုင္ပိတ္ရတာနဲ ့စာအုပ္ကကုန္ေနတာနဲ ့ခ်ည္းျဖစ္ျဖစ္ေနလို ့
အေမက အပတ္တိုင္းဘုရားေက်ာင္းတက္ေတာ့ စာအုပ္ေရာက္ခဲ့ရင္ အေမနဲ ့ေတြ ့တဲ့အခါ အဲ့စာအုပ္ေလးထည့္ေပးလိုက္ဖို ့မွာခဲ့ဖူးတယ္။

အဲ့စာအုပ္ေလး အေမယူလာတာေတြ ့ေတာ့..ေဟာ…ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါ့ဆီေရာက္ျပီေပါ့လို ့။
ေပ်ာ္သြားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဖတ္ျဖစ္ေသးျပန္ဘူး။ အေမက သူ ယူလာျပီး။ သူပဲ ဖတ္ေနေတာ့တာကိုး။
သူလည္း ဒီ စာအုပ္ကို ဟုိကေလးမက အတင္းထိုးေပးလို ့သာ ဘုမသိဘမသိ ယူလာခဲ့ရာက
ဖတ္ၾကည့္မိျပီးၾကိဳက္သြားပံုရတယ္။ ဖတ္လိုက္တာ…တစ္လ ေလာက္ေတာင္ေက်ာ္မယ္ထင္ပ။
အေမလည္း…တစ္ေန ့တစ္ခန္းပဲဖတ္တယ္ထင္တယ္။ အဲ့စာအုပ္က ရက္ေပါင္းေလးဆယ္ဖတ္ရမွာေလ။
တစ္ရက္ကို တစ္ခန္းဖတ္ျပီး ဆင္ျခင္ဖို ့ေပါ့။ ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္လည္း အေမျပီးမွ ဖတ္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး
ေစာင့္လုိက္ရျပန္တယ္။

ခုေတာ့ နစ္သစ္ကူး ေလးလည္းျဖစ္ေန၊ ကြ်န္ေတာ္ဆိုတဲ့ လူကုိယ္တိုင္၌ၾကီးကလည္း လမ္းစေတြ
ေပ်ာက္တစ္ထက္ေပ်ာက္ေန ဆုိေတာ့ ဒီစာအုပ္ေလးကို ဖတ္ကိုဖတ္ျပီဗ်ာ။
အင္း….၂၀၀၄ ခုနစ္ကတညး္က ကြ်န္ေတာ္စသိခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေလးဟာ ၂၀၁၂ မွာမွ
ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ရပါေတာ့တယ္။ အား..ေနအံုး…မွန္းစမ္း…ၾကည့္ရေအာင္…မူရင္းစာအုပ္ထုတ္ေ၀တာ
..၂၀၀၄ခုနစ္ေတာင္ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ၾကည့္လိုက္စမ္းအံုးမယ္။၂၀၀၂ တဲ့…။

အိုင္းယား!! …..ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ ဆယ္နစ္ၾကာမွ ဖတ္ရ တာေပါ့။




Newer Posts Older Posts Home

Latest Posts